Posiadłość Odegaard

Cóż, rozmawianie generalnie nie jest jego mocną stroną.
Przez tę długą chwilę zdążył podciągnąć trochę sukienkę Katji i złapać ją za tyłek.

Trochę tak, choć Adolf zdawał się tego nie zauważać, kiedy mocno objął Katję i przewrócił się razem z nią tak, że teraz to on był na górze.

Pomógł jej z tą koszulą i tak, nie było mu wcale zimno.
Mam nadzieję, że Katji też nie będzie, bo jak tylko pozbył się tej koszuli, zaczął pozbywać się sukienki Kat.

Zaczął całować ją po szyi, dekolcie, brzuchu... Wszyscy wiemy, że podążał do blizny, nie?

Adolf poświęcił trochę czasu jej bliźnie, ale zaraz jego uwaga skupiła się na jej majtkach. Konkretnie: zdejmowaniu ich.

Adolf obiecał co prawda, że doceni bliznę Katji, ale myślę, że Kat się nie pogniewa, że doceniał właśnie coś innego?

Rozumiem.
Wracając na górę – znowu przez brzuch i dekolt – Adolf rozpiął sobie spodnie.