Hotel

Andrea z trudem znalazla jakiekolwiek miejsce noclegowe. Myslala, ze z calej tej wyprawy na daleka polnoc (zanim tu przyjechala, musiala sie najpierw dowiedziec, gdzie dokladnie jest Norwegia, a gdy juz sie tu znalazla, nie mogla uwierzyc, ze jest tu tak zimno, jak pisano) znalezienie miejsca do spania nie sprawi zadnego problemu, ale bardzo sie mylila.
Ostatecznie udalo jej sie zdobyc pokoj w tym obitym boazeria hotelu (ratunku, nie znano tutaj innego materialu niz drewno). Odniosla swoja walizke, wrocila na parter i usiadla w liczacej trzy stoliki hotelowej kawiarni. Usiadla dokladnie pod gigantycznym porozem jelenia z lura, nie kawa, ktora tu serwowano. Otulila sie szczelniej dlugim wisniowym swetrem i usilowala ogrzac dlonie, obejmujac nimi kubek.
Czekala, gapiac sie w okno.

Dla niej ekstremalnych wrazen dostarczalo samo przybycie na ten koniec swiata. Odlozyla kubek na stolik.
- Masz pojęcie jak ciezko cie znalezc? - zapytala z lekko drwiacym usmiechem. - Moze to celowe?

To niekomfortowe, że nie miała pojęcia, gdzie go szukać, podczas gdy on mógł bezkarnie wysyłać jej swoje płyty.
- Musiałam, żeby dowiedzieć się, kto mi je przysłał.
Spojrzała na niego ostro.
- To mogli być terroryści, oni też się nie podpisują.

Andrea przedłużyła o kilka sekund jego oczekiwanie na odpowiedź.
- Znasz moje zdanie.
Podejrzewam, że ono się jakoś szczególnie nie zmieniło.
- Za dużo w nich Leny, ale są niezłe.

Andrea przyjrzała mu się uważnie.
- Właśnie o tym mówię.
Pomyślała, że kiedy razem pracowali, stany emocjonalne Gilberta były uzależnione od sytuacji między nim a Leną. Z drugiej strony nie wątpiła, że życie wewnętrzne Gilberta mogło produkować stany, które nie miały z jego żoną nic wspólnego. Po prostu po czasie życie w Megawieży wydawało się w pewnym sensie płaskie i pozbawione niuansów.
- Mam spróbować jeszcze raz, bez uprzedzeń?
Pytanie było tylko grzecznościowe.
Położyła rękę na paczce fajek, którą wywijał i ukradła sobie jednego papierosa, nie czekając na jego zgodę.

Andy się uśmiechnęła.
- Caaałe szczęście.
Mimowolnie spojrzała na jego portfel. Wciągnęła głośno powietrze.
- Żartujesz - wydusiła ciężko.
Sięgnęła ręką w jego stronę i zamachała dłonią, żeby podał jej swój portfel.

Prawie wyrwała mu go z ręki.
- Ostatnio miałeś jedno - powiedziała z wyrzutem.
Przekrzywiła lekko głowę. Miała nadzieję, że to różne zdjęcia jednego dziecka, ale nie, zdecydowanie nie.